Op onze tweede dag in Padang Bai (24/06) was Jan echt wel ziek. Hij had al enkele dagen last van zijn darmen maar nu was het zo erg dat hij de slaapkamer bijna niet kon verlaten… Balibelly was de diagnose, antibiotica nemen dus. Ik ben die dag even naar het strand geweest, ‘Hidden Paradise Beach’. Ik heb er wel eerst een uur naar gezocht vooraleer ik het gevonden had (best wel hidden dus :) ) maar het was inderdaad een paradijselijk strand. Wit strand en helderblauw water. Jammer genoeg zat ik hier alleen en miste ik mijn schatje veel te erg dus ben ik na een uurtje maar terug naar de hostel gegaan en die antibiotica voor Jan gaan halen. ’s Avonds hebben we met iedereen van de hostel samen gegeten in de hostel zelf. De eigenares, Ayesha, had een fish curry gemaakt. Heel erg lekker maar super pikant! :) Die avond zijn we lang blijven hangen aan tafel en vele verhalen uitgewisseld, was super gezellig en interessant. Mensen van over de hele wereld samen aan tafel en dan meningen uitwisselen over heel uiteenlopende onderwerpen, echt iets voor mij. Daar leer je veel van bij denk ik…
De volgende dag zijn we vertrokken, met onze scooters, op de slowferry naar Lombok. Met als plan om Lombok te doorkruisen, daarna Sumbawa om zo tot in Flores te geraken. Niet gelukt dus :) Maar dat vertel ik zo meteen. Toen we in Lombok aankwamen zijn we naar Kuta gereden en hebben we daar één nacht geslapen. We hebben daar wel een hele leuke avond gehad, op het strand, kampvuur, goede muziek, pintjes, vuurspuwers en vuurjongleurs, leuk gezelschap van twee mannen van Australië en vele lokale surfers. We hadden speciaal een guesthouse gezocht die niet naast een moskee lag, zodat we toch wat konden slapen. Dit bleek nogal onmogelijk aangezien vanaf de zon daar onder gaat elk huis de gebeden door een luidspreker zegt/zingt… Hier kwam bij dat we hadden gehoord dat er mensen op Lombok zochten naar scooters van andere eilanden om die te stelen. Ze keken naar de nummerplaten en pikten die dan ’s nachts. Continu wakker van de islamitische gebeden en niet op beide oren slapende met de schrik dat die brommers gepikt gingen worden zijn we de nacht dus doorgekomen, maar leuk was anders. De volgende ochtend hebben we onze route eens bekeken om tot in Flores te geraken. Dit bleek toch nog langer dan verwacht… Van Bali tot Flores is het ongeveer 1000 km en dan nog terug is dat 2000 km heen en terug in het totaal. En dan hadden we Flores nog niet doorkruist he… Hierbij komt dat zowel Sumbawa als Flores heel heuvel-/bergachtig landschap is en dat we dus vreesden dat de remmen van de scooters dit niet gingen halen. We hadden al een lekke band gehad op weg van Amed naar Padang Bai dus dat zou dan ook niet de laatste geweest zijn. Na heel wat gebabbel, opgezocht en uitgerekend bleek dit toch niet ons beste plan te zijn geweest en hebben we samen besloten terug naar Canggu te gaan, de scooters terug te brengen en vanuit Denpasar, Bali naar Labuan Bajo, Flores te vliegen. Veeeeel beter :) De terugvaart van Lombok naar Bali was spannend. Er was, zo hoorden we later, een storm die twee dagen duurde waardoor er ook heel veel surfcontests plaatsvonden. Wij zaten dus op die ferry, samen met nog een stuk of 50 locals en nog 8 toeristen ofzo. Na een uurtje of twee begon het toch wel heel hard te waaien en de boot begon meer en meer te wiebelen. De trucks, die je kon zien als je achteraan zat, begonnen tegen elkaar te botsen van de golven die tegen de boot aan sloegen. Ik kreeg wel wat schrik maar Jan zei dat zolang de locals niet in actie schoten of reageerden ik me geen zorgen moest maken. De wind werd erger, de golven werden groter, alles van materiaal op het deck begon te schuiven en de trucks begonnen echt heen en weer te zwaaien. Nu kregen de locals precies toch ook schrik, iedereen in rep en roer en alles steviger aan het aantrekken… Jan en ik aan het het praten over wat we zouden meenemen als we over boord zouden vliegen en mogelijke routes aan het zoeken hoe we moesten zwemmen om land te bereiken… :) Na een tijdje alle hens aan dek is de boot 90 graden gedraaid en volgens een andere route naar Bali gevaren, chance, want wij werden nu wel echt bang. Later dan verwacht zijn we dan aangekomen in de haven van Padang Bai en meteen doorgereden naar Canggu.
Heftig, in dat verkeer, terwijl het donker is, in de spits, Jan proberen te volgen, is niet simpel hoor. Maar bon twee en half uur later hebben we dan toch ons huisje (Maurice zijn huisje) gevonden in Canggu en voelden we ons weer helemaal thuis. :) Na enkele dagen daar te hebben doorgebracht met strand, surf, zon, zee en chillings zijn we de scooters gaan terugbrengen en hebben we nog de helft van ons geld teruggekregen! :D Yes! We zijn ook 1 dag naar Jimbaran gegaan. Dat is in het zuiden van Bali aan de westkust, een uurtje rijden van Canggu. Daar hebben we een dagje aan het strand gelegen en wat gezwommen en zijn we ’s avonds gaan eten in één van die bekende restaurantjes op het strand. Je kan daar je vis gewoon uitkiezen in bakken, vers gevangen die dag en je krijgt een tafeltje met zicht op zee, voetjes in het zand en ze brengen je vis bij zonsondergang, ongelooflijk romantisch!!!! Prachtige zonsondergang gezien terwijl er enkele locals een zotte sunsetsurfsessie hielden voor onze neus. Wauw!
Op 30/06 zijn we ’s morgens vroeg vertrokken met een heel klein vliegtuigje naar Labuan Bajo op Flores. Er was veel turbulentie volgens Jan maar ik heb daar natuurlijk niets van gemerkt aangezien in heel de vlucht heb geslapen :) Bij het aankomen in Labuan Bajo merk je al meteen dat ook dit eiland weer helemaal anders is dan de vorige eilanden. Dat is trouwens opmerkelijk voor Indonesië: élk eiland is precies een ander land alhoewel het wel allemaal eilanden in Indonesië zijn, verschillen ze toch allemaal heel hard van elkaar. Zowel in bevolking als in cultuur, als in religie, als in gebouwen, natuur, gebruiken, vervoer, … Flores is duidelijk overheersend katholiek met in Labuan Bajo veel Italianen die hier zijn komen wonen. Onze taxi naar het centrum was een Indonesiër met zware boombox in de koffer en verschillende kruisjes aan zijn achteruitkijkspiegel :) We zijn onmiddelijk naar de duikschool gegaan en van daaruit een slaapplaats gezocht, die we redelijk snel gevonden hebben! Na een hele steile wandeling omhoog kwamen we aan bij een tentenkamp met prachtig uitzicht over Labuan Bajo. Een hele vriendelijke Italiaan, de eigenaar, verwelkomde ons hier en voor ons was dit meteen goed. Hier verblijven we dus al sinds onze aankomst op Flores.
De tenten zijn redelijk groot, je kan er in rechtstaan en ze hebben een stopcontact en een lampje. Er liggen ook twee kleine, dunnen matrasjes in. Dit is wel wat anders dan onze honeymoonsuites waar we hiervoor al in geslapen hebben haha… Het internet is wel, zoals al in heel Indonesië, slecht :D De afgelopen dagen hebben Jan en ik onze Open Water in het duiken behaald. 3 dagen vol lachen, theorie over duiken, zwemmen, fun, manta rhei’s en haaien zien, 100’en vissen en super mooi koraal, veel ‘Okay? Okay!’, oren klaren, zonnen op de boot en awesome times dus! :) We hadden een hele goede duikinstructor (thanks Oli!) en Manta Rhei Dive Center is the place to be om te duiken in Komodo National Park!
Na het behalen van dat diploma zijn we de dag erna met twee Nederlandse meisjes naar een waterval (Cunca Wulang) gereden met de scooter. Mega off road en spannend. Ik ben verschillende keren moeten afstappen omdat Jan anders niet boven geraakte met de scooter of omdat de weg er gewoon te slecht bij lag. Brommers huren is hier btw niet zo simpel als in Bali. Het is hier duurder en de scooters zijn veel slechter!! Een kadul wiel of remmen die niet werken, daar kijkt niemand van op. Soit, niet teveel van proberen aan te trekken en hopen op een goede afloop :) Het landschap is hier wel ongelooflijk mooi! Kronkelende wegen omhoog, tussen de bergen, met prachtige viewpoints over heel Labuan Bajo… Na een entrance fee te moeten betalen (natuurlijk) en de brommers achter te laten moesten we nog ongeveer een uur wandelen naar de waterval. Jan en ik natuurlijk niet voorbereid, op onze sleffers :) midden door de jungle… Dit was het wel meer dan waard want ineens kwamen we aan water, rotsen, open ruimte en de waterval! Als je de waterval wou zien moest je door het water zwemmen en ja kon daar inspringen van ongeveer 10 à 12 m! Mega cool! Zelfs Jan mét hoogtevrees heeft hiervan gesprongen! Daarna nog wat bananen uitgedeeld aan kindjes die daar ook aan het zwemmen waren :) en de wandeling terug naar boven aangevat…. Ohw my god! Afgezien! In het heetst van de dag, naar boven, zonder water (want dat was op). Zweet, pijn, zuchten, meer zweet, dorst, kapot, 100 keer denken dat we er bijna zijn en dan toch niet, warm,… Haha… Man man… Gelukkig zijn we ook met de scooter terug naar boven geraakt, Jan is echt de beste chauffeur ooit! De terugweg naar Labuan Bajo was zalig, achterop bij mijn schatje, cruisen door de bergen, door plaatselijke dorpjes, kei veel high fives aan kinderen naast de weg geven, mmm echt genieten!
Dit alles was drie dagen geleden. De dag erna ben ik ziek geworden, diarree, misselijk, hoofdpijn, spierpijn overal (de vraag is natuurlijk of dat van ziekte of van dat slechte matrasje kwam :) ) Ik had gelukkig geen koorts waardoor ik niet naar het ziekenhuis moest. De advanced course van het duiken hebben we dus uitgesteld. Ik heb wel geprobeerd gistere door mee te gaan op de boot maar was nog super misselijke en eigenlijk heel de tijd geslapen. Jan heeft wel gesnorkeld met Joran en we hebben de flying foxes gezien! Dit waren honderden vleermuizen die van een mangrove middenin de zee bij zonsondergang allemaal tesamen naar het vaste land vlogen, op zoek naar eten. Was super cool om te zien! Vandaag, dinsdag 07/07, ben ik al veel beter en heb ik kunnen eten. Ben wel nog moe en slaap heel veel maar straks gaan we een full body massage laten doen :)
Overmorgen vertrekken we op roadtrip met 5 scooters doorheen Flores. We gaan samen met Audrey, Joran en Michelle (drie Belgen van West-Vlaanderen die we hier hebben leren kennen) van Labuan Bajo naar de Kelimutu-vulkaan in het Oosten rijden. Een scootertrip van 7 dagen!! Vandaag en morgen dus nog rustig om daarna in topvorm te zijn voor de trip.
Jan en ik zijn ook van plan om na die week onze advanced course in het duiken toch nog te doen :)
(Kijk ook op deze website naar 'portfolio' en de tabs: 'Concrete Jungle', 'Travel', 'Nature's Calling' voor meer foto's ! )
Tot de volgende blogpost allemaal !
Xx
JanEva
Links naar Facebook:
Jan zijn fotopagina. (Like gerust de pagina moest je dat nog niet gedaan hebben)